Een harde les

Gepubliceerd op 15 maart 2021 om 20:55

Maart, een periode dat er nooit zo veel gebeurt. Grijze luchten, regen, harde wind en de voorjaarstrek die nog op gang moet komen. Met de noordwesten wind was er veel aanspoelsel en ik verwachtte meer doods dan levend te vinden (Zeekoeten, Drieteenmeeuw zijn de verwachte slachtoffers en eerder waren er ook zeepaardjes gevonden).

 

Van de buitenwatering liep ik richting Noordwijk, een paartje slechtvalken patrouilleerde boven de Zeereep. Toen ik Noordwijk naderde zag ik ineens een Jager (roofmeeuw) z’n vleugel in de lucht steken terwijl die druk bezig was met een kadaver van een Zeekoet. Toen ik de kijker er op richtte was het meteen duidelijk dat het een adulte vogel was. Mijn eerste gedachte was Kleine Jager maar toen gingen de vleugel weer de lucht in en toen ging m'n hart wel heel snel kloppen. Voor mij zat een adult zomerkleed Kleinste Jager met prachtige verlengde staartpennen!!!

 

Maar na de blijdschap kwam ook meteen de frustratie.... ik had alleen mijn kijker mee. Ik kon wel janken! Maar snel via de appgroep de waarneming doorgeven en wat bewijsplaatjes maken met de telefoon door de verrekijker. De vogel was druk aan het eten en ik kon steeds dichter naderen. In de verte kwamen er al wandelaars met honden aan dus er was een beetje haast bij.

 

Wonderbaarlijk kon ik de vogel tot op ongeveer 7 meter naderen, wat een beleving. Heb toen maar genoten van het moment en wat foto's en filmpjes met m'n iphone gemaakt. Toen de wandelaars naderde stormde de loslopende hond al op de vogel af. Ik ben toen meteen al beginnen te lopen met de jager in het oog houdende. Deze bleef in de wind hangen wachtend tot de wandelaars gepasseerd waren.

 

Als een gek ben ik gaan rennen, de strandopgang op, via het fietspad met de hoop vogelaars tegen te komen. Gelukkig kwam ik Jacco van Beelen tegen en mocht ik zijn fiets lenen. Met de wind in de rug in volle vaart richting huis, fietsers en scooters afsnijdend kwam ik buiten adem aan. Fototas pakken en weer tegen de wind in beuken de weg terug. Buiten adem en bijna tot overgeven toe kwam ik aan op de plek.... helaas de vogel was gevlogen.